Łojotokowe zapalenie skóry
Nie jest to przypadłość bezpośrednio zagrażająca życiu, jednak może być kłopotliwa, nieprzyjemna, a jeśli dotyczy ludzi młodych, może być przyczyną obniżenia samooceny. Nie powinno się lekceważyć schorzenia i oczekiwać, że samo przejdzie po okresie dojrzewania, gdyż nieleczone zwykle ma tendencje do nasilania się. W przypadkach ostrych może pozostawić trwałe blizny na skórze.
Przyczyny
Mimo przeprowadzonych wielu badań naukowych, łojotokowe zapalenie skóry wciąż jest mało znane. Przyjmuje się więc, że jest to nadmierne wydzielanie łoju przez gruczoły, które prowadzi do namnażania się grzybów – drożdżaków z rodzaju Malassezia. Normalnie występują one na skórze człowieka, a w pewnych warunkach mogą prowadzić do łojotokowego zapalenia skóry. Do rozwoju potrzebują łoju. Wytwarzają enzym zwany lipazą, który jest bezpośrednią przyczyną powstawania stanów zapalnych.
Warunki sprzyjające
Łojotokowe zapalenie skóry może być związane z kilkoma okolicznościami sprzyjającymi, do których należą:
- zaburzenia w wydzielaniu hormonów związanych z rozwojem cech męskich,
- wahania nastroju,
- występowanie stresu,
- nieprawidłowa dieta,
- nadmierne spożywanie alkoholu,
- ogólnie zły stan zdrowia.
Łojotokowe zapalenie skóry – objawy
Często występujące symptomy zapalenia to:
- zaczerwienione plamy na skórze,
- przetłuszczająca się skóra,
- nadmierne łuszczenie się naskórka,
- strupy i odstające niewielkie płaty skóry,
- silne swędzenie zainfekowanych miejsc,
- wysięki ropne z chorych miejsc.
Osoby szczególnie narażone
Choroba dotyczy nawet do 5 procent światowej populacji. Młodzi mężczyźni chorują sześciokrotnie częściej niż kobiety. Dodatkowymi czynnikami sprzyjającymi mogą być już istniejące choroby takie jak: trądzik i łuszczyca, niektóre choroby wirusowe, cukrzyca, zawał serca lub udar. Sprzyjać może także przyjmowanie niektórych leków psychotropowych. Więcej na https://beautyisland.pl.
Miejsca szczególnie narażone
Miejscami, gdzie przeważnie występuje łojotokowe zapalenie skóry są:
- owłosione miejsca na głowie
- brwi i powieki
- policzki
- małżowina uszna i przewód uszny
- pachy i miejsca zgięć stawów
- górna partia klatki piersiowej i okolice między łopatkami
- okolice intymne
Diagnostyka
Około 10% wszystkich chorób skóry, to łojotokowe zapalenie skóry. Diagnoza stawiana jest na podstawie obserwacji chorych miejsc. Przeprowadzany jest także wywiad z pacjentem dotyczący ogólnego stanu zdrowia, przebytych chorób i ewentualnie przyjmowanych leków. Może także zostać zlecona biopsja, w przypadkach skrajnych badanie histopatologiczne.
Leczenie
Dermatolog dobiera odpowiednie leki w zależności od miejsca występowania i stopnia nasilenia choroby. Przeważnie stosowane są preparaty przeciwzapalne i przeciwgrzybiczne w postaci maści lub kremów. Podaje się środki doustne, a w przypadkach trudnych obydwa środki jednocześnie.
Zapobieganie
Często rozwojowi choroby sprzyjają warunki zewnętrzne takie jak: zanieczyszczone lub zbyt suche powietrze. Takich warunków należy unikać lub stosować środki ochronne. Okolicznościami sprzyjającymi może być także noszenie nieprzewiewnej odzieży. Należy dbać o higienę osobistą, a także prawidłowe stosowanie kosmetyków.